Το Φίδι

Ένα φίδι με πλησίασε και μου είπε στάσου
Από την πόρτα αυτή αν διαβείς δεν θα υπάρχει γυρισμός
Μα ο δρόμος αυτός για εσένα απλώνεται με χρυσάφια και ρουμπίνια
Με αξιοθέατα πολλά και την ελέυθερη ζωή
Με αλκοόλ, ηδονές και πολλά τετρύπια
Και ένα στεφάνι ασημένιο πάνω απο το κεφάλι
Μα δεν μου είπε το βασικό
Τι θα γίνεις μετά απο αυτό
Που θα καταλήξεις και ποιός θα είναι ο δρόμος σου
Μα το παιχνίδι της μοίρας καλά στήνεται και παίζεται
κάλα κατεβάζει όσους ανεβάζει
Και έτσι μετά απο τις πομπές
και τον πολλοί τον κόσμο
Κατέληξα μονάχος μου χωρίς την παρουσία σου
Ποιος φτέει γι'αυτό;
Μα ασφαλώς εγώ
τώρα εσύ σε μια ζεστή αγγαλιά ονειρέυεσαι και κάνεις συλλογισμούς
και μοιράζεις τα λιγοστά που σου είχα δώσει
και με μισείς, με κακολογείς και την σκληρή μου κάνεις
Και εγώ υπομίζομαι το βαρύ μου κάρμα
 Το στεφάνι αυτό αγγάθινο το έκανα
με πόρνες ξενυχτάω μπας και ανταμώσω
εκείνο το γνώριμο το βλέμμα που είδα σε σένα
Αφόυ παιδούλα σε αντάμωσα και γυναίκα σε άφησα
Όχι δεν έφυγες μόνη σου
Εγώ σε έσπρωξα στον γκρεμο να πέσεις
Μα εσύ τα κατάφερες και πέταξες
Εγώ; Άλλη ιστορία
Αν ξεμεθύσω λιγάκι
Ισως σου την πώ